میگل مورالس مادریگال، کارتونیست و کاریکاتوریست کوبایی، از هنرمندان مطرح جهانی حوزه کارتون و کاریکاتور است و فعالیت اش در این زمینه را از سال 2008 آغاز کرده و آثارش تاکنون در روزنامه ها و مجلات بین المللی و کوبایی از جمله مجله کارتون 5 سپتامبر منتشر شده و جوایز بسیاری هم از جشنواره های معتبر جهانی کارتون کسب کرده است. مورالس مادریگال، هنرمندی متعهد به مسائل انسانی و عضو کانون کارتون برای صلح است و تاکنون کارتون های زیادی را با رویکردهای انسانی و با هدف طرح کردن و به چالش کشیدن معضلات گوناگونی که دامن بشر را در عصر حاضر گرفته است، خلق کرده است. گفتگویی که در ذیل می آید، گفتگوی روزنامه کارتون 5 سپتامبر کوبا با این کارتونیست است که آن را ترجمه ای اختصاصی کرده ایم و می خوانید:
«اولین بار در سال های دانشجویی پزشکی «میگل مورالس مادریگال» را ملاقات کردم، زمانی که پسر جوانی بود و پروانه ها در سر او بال می زدند. از آن زمان، آرزو داشت که یک دکتر، طراح و حتی یک بازیکن باشد. او کمدین با مهارت کافی در کامپیوتر بود و در سال های دانشگاه خود در"ال مترونینازول" در گروه آماتورها کار خود را آغاز کرد و با کارهایش باعث خنده بسیاری از مخاطبان شد.
میگل مورالس مادریگال، به دست مادربزرگ مادریش کاتالینا و پدرش، با سختی و فداکاری و به عنوان یک انسان حرفه ای آموزش دید و سپس ، کریستین میگل، لیلیام و روزابل وارد زندگی او شدند، و خانواده به پایان رسید.
مورالس مادریگال، پزشک متخصص غدد درون ریز و رئیس خدمات بیمارستان Cienfuegos است. وی نه تنها پزشک بیماران بسیاری در زمینه اختلالات غدد درون ریز، تغذیه و متابولیسم است بلکه یک کاریکاتوریست ستاره و عضو کارکنان روزنامه 5 سپتیامبر است و در بسیاری از مسابقات جهانی جایزه دریافت می کند. او از شرایط خود به عنوان یک پزشک متخصص استفاده کرده و به چاپ و انتشار کارتون های مربوط به بیماری همه گیر Covid-19 کمک می کند و به دنبال مسائل اقتصادی و اجتماعی کوبا و مسائل دیگری مانند نژادپرستی هم هست. گفتگوی ما با مورالس مادریگال را، که قرنطینه به صورت آنلاین به ما تحمیل کرد، بخوانید :
آیا علم پزشکی به شما کمک می کند تا در باره مفهوم همه گیری در اثری کارتونی فکر کنید؟
بله حتما ! از یک طرف، پزشک بودن و قرار گرفتن در میان تیرهای متقاطع باعث می شود شرایط غیر متفاوتی را مشاهده کنید. در این صورت است که در کار پزشک، رسالتی فراگیر ایجاد می شود که عامل خلق یک کارتون خوب است. ایده ها در همه جا وجود دارد: بیمار بی انضباطی که از ماسک به اشتباه استفاده می کند یا اینکه پروتکل ها را نقض می کند، چهره یک پزشک خسته پس از این همه ساعت در معرض خطر برای سلامتی بیماران خود و کار سخت کسانی که به شکل های مختلف با بیماری مبارزه می کنند، از جمله این ایده ها است. دانش تخصصی پزشکی به شما در انتقال مفهومی که درصدد انتقال آن در قالب یک اثر کارتونی هستیدکمک می کند و بدین ترتیب پیامی را می کشید و آن را برای همه مخاطبان روشن و قابل درک می کنید. گاهی اوقات، بواسطه حضور در بیمارستان، موقعیت هایی کاریکاتوری می بینم که مرا مجبورمی کند آنها را در تلفن همراه خود یادداشت کنم تا فراموش شان نکنم.
با وجود چنین مشغله های شغلی که دارید، چه طور می توانید برای طراحی یا برنامه هایی برای کشیدن کاریکاتور وقت بگذارید؟
شما باید یک شعبده باز شوید تا بتوانید در 24 ساعت شبانه روز به کارهایی که به عنوان یک پزشک متخصص، رئیس یک بخش بیمارستانی و پدر یک خانواده می خواهید انجام دهید برسید. انجام کارهای خانه و کمک به همسرم درکارهای خانه هم هست زیرا همسر من دکتر لیلیام پرازا ، نیز پزشک متخصص طب داخلی است و در خط قرمز است و بیشتر از من خسته به خانه می رسد. بعد از استحمام، موضوعات تخصصی را با خانواده به اشتراک می گذارم و یکی دو ساعت مطالعه و سپس به کار خود می پردازم! طراحی برای من آرامبخش شده است و استرس مرا از بین می برد. هنگامی که در حال خلق کاری هستم، از محیط جدا می شوم، خود را در یک حباب لذت وصف ناپذیر غوطه ور می کنم.
در باره زمانی که به برنامه های طراحی اختصاص داده ام، در موارد قبلی به شما گفته ام که از دوران دبیرستان دانش علوم کامپیوتر و برنامه نویسی را دارم. این امر باعث می شود که یادگیری و تسلط بر نرم افزارهای طراحی برایم کمتر دشوار و وقت گیر باشد. برخی از آموزش ها در اینترنت و سپس بسیاری از تمرینات .
آیا کاریکاتور آن قدر سنگین است که حرفه خود را به عنوان یک متخصص بهداشت و درمان کنار بگذارد؟
هرگز ! اگر تناسخ وجود داشته باشد و من دوباره متولد شوم ، دوباره پزشکی و غدد درون ریز را به عنوان یک تخصص می خوانم. پزشکی اشتیاق من ،تحقق رویای من و حرفه من است. لذت برگرداندن بهزیستی، سعادت و سلامتی به یک انسان و خانواده اش بی نظیر است. کاریکاتور برای من مکمل زندگی حرفه ای من است ، سرگرمی ای که بدون اینکه بدانم به حرفه دوم من تبدیل شده است و در آن آرامشی را می یابم که کار روزانه من بعنوان پزشک گاهی اوقات از من می گیرد.
خانواده شما در مورد این استعدادی که دارید چه می گویند؟ جوایز و نشان های شما را چه قدر جشن می گیرند؟
همه بسیارافتخار می کنند و بسیار لذت می برند. مادرم ثمره ایثار خود را می بیند؛ این او بود که از بچگی من را به این دنیای شگفت انگیز معرفی کرد و با وجود تمام مشکلات خانوادگی و مالی آن زمان، مرا به کارگاههای طراحی به Casa de Cultura می برد. من یک "گچ روی آسفالت" را از دست ندادم و همیشه می دانستم که چند اتفاق مربوط به کارتون در استان رخ داده است. من همیشه معتاد بودم، معتاد کلمه و معتاد به کارتون کوبایی. نمی توانم نسخه ای از مجله Cmicos، el Muñe ،Pionero، Melaíto ،Dedeté و غیره را از دست بدهم.
در ادامه شماری از کارتون های میگل مورالس مادریگال می آید:
