از سال های آغاز کار تصویرگری و دیدن کارهای تصویرگران خارجی، همیشه استفاده از تصویرگری در زندگی روزمره و کاربرد ان در وسایل مختلف توجه من را به خود جلب می‌کرد.تا اینکه در یکی از جلسات انجمن تصویرگران ایران با دوست تصویرگرم «مهناز صبور» و پترن هایی که طراحی و کاربردی کرده بود دیدار کردم.فعالیت گروه ما حول طراحی پترن ( نقوش تکرار شونده) و کاربرد آن در انواع محصولات شکل گرفت، برگزاری اولین نمایشگاه گروه با عنوان مجموعه گلدار ، باعث شد برای اولین بار پترن های طراحی شده خودم را خارج از دفتر و ملموس ببینم، و لمس کارم بیرون از سطح دو بعدی کاغذ برایم بسیار لذت بخش بود .

چالش ۴۰ روزه طراحی پترن که آن هم توسط مهناز صبور عزیز ایجاد شد، فرصتی شد تا ذهن من هر روز درگیر ایجاد نقش شود. تا اینکه زمانی حس کردم چقدر دلم میخواهد تا این پترنها را کاربردی کنم.

دراولین قدم به ساده ترین محصولی که می شد از این پترن ها تولید کرد فکر کردم، تولید شال و روسری.قبل از این در کارگاهی که با فیلیپ جیوردانو، تصویرگرایتالیایی داشتیم دیده بودم که یکی ازتصویرگری های خود را روی روسری چاپ کرده بودند و برای من خیلی جالب توجه بود زیرا یکی از مواردی که همیشه توجه من را به خود جلب می کرد نقوش روی شال و روسری افراد بود، و همیشه این سوال را برای من ایجاد می کرد که با وجود این همه تصویرگر خلاق چرا تولید کننده های ما از امکانات و خلاقیت های آنها استفاده نمی کنند و آن طور که شنیده بودم خیلی از تولید کننده ها نمونه های خارجی را اسکن کرده و باز تولید می کردند.تولید همیشه برای من کاری لذت بخش و در عین حال کمی ناشناخته بودبرای همین از زمانی که تصمیم گرفتم برای چاپ شال ها تا زمان تولید زمانی بیشتر از زمان معمول صرف شد، اما بالاخره زمانی که شالها به دستم رسید با تمام وجودم حس کردم چقدر دیدن کارم در فضایی جدید برای من هیجان انگیز است.

رونمایی اولین مجموعه و استقبال زیاد افراد که گروه زیادی از اونها هنرمندان و همکارانم بودند، انگیزه برای ادامه کار را در من تقویت کرد. هم اکنون در حال تهیه مجموعه دوم هستم، و امیدوارم بعد از ان به زودی بتوانم تصویرگریهایم را در محصولات دیگری عرضه کنم»

پروژه دیگری از نگین حسین‌زاده در روزرنگ را اینجا ببینید.