مجله Punch ، یک هفته‌نامۀ بریتانیایی بود که اثری ماندگار در دنیای طنز بر جای گذاشت. Punch از زمان آغاز به کار خود در سال 1841 تا چاپ آخرین شماره در سال 2002، نگاهی طنزآمیز به زندگی مردم بریتانیا انداخت و علایق، نگرانی‌ها و ناامیدی‌های مردم این کشور را شرح داد. بیایید تاریخچه جذاب آن را بررسی کنیم:

نام دیگر این مجله The London Charivari بود که توسط Henry Mayhew و Ebenezer Landells تأسیس شد.   

اثرگذاری: در طول دهه‌های 1840 و 1850 بیشترین تأثیر را داشت و اصطلاح «کارتون» را به معنای امروزی آن به عنوان یک تصویر طنزآمیز ابداع کرد.

الهام از منابع پاریسی: این مجله از روزنامه‌های معروف پاریسی آن زمان، به ویژه Le Charivari الهام گرفت. لندلز (Landells) استفاده مجله فرانسوی از هنر جکاکی روی چوب را تحسین می‌کرد و امیدوار بود که پلتفرمی مشابه برای کار خود ایجاد کند.

محتوا و اثر:

بحث و تصویرسازی سیاسی: در ابتدا پانچ بیشتر بر سیاست تمرکز داشت تا تصویر. نوشته‌های رادیکال آن در کانون توجه قرار گرفتند، اما هر شماره شامل یک «Punch's Pencilings» بود، یعنی یک طراحی طنز تمام صفحه در صفحۀ وسط مجله.

تصویرگران: Punch در طول 161 سال فعالیت خود، تصویرگران برجسته‌ای را به جهان معرفی کرد. مانند:
H. M. Bateman (1887–1970)
Ronald Searle (1920–2011)
Gerald Scarfe (b. 1936)

نفوذ ویکتوریا: در طول سلطنت ملکه ویکتوریا، Punchچنان طنز مطبوعی ارائه کرد که در آن زمان در همه‌جا منتشر شد. دیدگاه‌های محافظه‌کارانه را منعکس می‌کرد و به کتابخانه‌های دیپلمات‌ها، وزرای کابینه و حتی خانواده‌های سلطنتی راه پیدا کرد.

میراث:
تصویرسازی انقلابی: Punch عملاً انقلابی در حوزۀ تصویرسازی ایجاد کرد. با حکاکی‌ها و تصاویر طنز استانداردهای جدیدی ارائه کرد.
منابع مورخان اجتماعی: امروزه Punch به عنوان یک منبع ارزشمند برای مورخان اجتماعی محسوب می‌شود که روح زمانۀ خود را به تصویر می‌کشد و گفتمان عمومی را شکل می‌دهد.
به طور خلاصه، مجله Punch با ترکیبی از طنز، تصویرسازی و تفسیر سیاسی، میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت. صفحات آن بازتاب نبض بریتانیا بود و آن را به پنجره‌ای بی انتها رو به گذشته تبدیل می‌کرد.

WORKSHOP The British Punch Magazine as a Transcultural

آثار برگزیدۀ ادوارد