بنام خدا
خبر ساده ولی خیلی تلخ بود، مسعود مهرابی درگذشت!،مطمئنم برای هنرمندان و خصوصا کاریکاتوریست های هم دوره او باور این اتفاق خیلی سخت باشد.

با مسعود مهرابی از طریق نشریه سروش آشنا شدم، زمانیکه شروع به نوشتن تاریخچه کاریکاتور کرد و مباحث ناگفته زیادی از تاریخ شفاهی کاریکاتور ایران را به رشته تحریر در آورد، علاقه من برای تحقیق درباره کاریکاتور که تبدیل به رساله کارشناسی ام شد، زمینه برای آشنایی و دوستی با او را رقم زد. هر وقت برای این موضوع تماس می گرفتم با خوشرویی می گفت بیا تا از نزدیک با هم صحبت کنیم. مسعود مهرابی  در عین حال کاریکاتوریست خیلی خوبی هم بود، در آن مقطع سه کتاب با عناوین «نردبان‌های بی‌بام» ،«دندان» و «کاریکاتورهای سیاه» منتشر کرد، درست در زمانی که دیدن کاریکاتور آن هم به شکل کتاب برای همه علاقه مندان به این رشته هنری یک آرزو بود.
وقتی مجله فیلم را درآورد ، صفحه ای با عنوان کاریکاتورهای سینمایی در آن گنجاند که تصور می کنم تقریبا غالب هنرمندان کاریکاتوریست های آن زمان در این صفحه کارشان به چاپ رسید. چند سال انتشار این صفحه ادامه داشت.

وقتی با او آشنا شدم، بیشتر از فیلم که رشته اصلی اش بود، راجع به کاریکاتوراطلاعات داشت. از خاطراتش در بدو انقلاب تعریف می کرد که ناجی العلی هنرمند شهید فلسطینی یک شب در خانه اش مهمان بوده است. به شوخی هم می گفت که این هنرمند سبک  کارهای هاشوری اش را از او گرفته است، اما همزمان می گفت شاید هم من تحت تاثیر او باشم!، پرکاری عجیب ناجی العلی را می ستود و از اینکه امکان برگزاری نمایشگاهی از آثار ناجی العلی را در موزه هنرهای معاصر فراهم کرده خوشحال بود.

مسعود مهرابی در شکل گیری سایت ایران کارتون هم نقش موثری داشت، زمانی که می خواستیم سایت را به شکل مستقل برپا کنیم و آن زمان کمی پر هزینه بود، مسعود مهرابی داوطلبانه بخشی از هزینه های شکل گیری سایت را پرداخت.

بعدها که در خانه کاریکاتور صحبت از شکل گیری یک صنف شد، مهرابی از دوستان حقوقدانش برای نوشتن  یک اساسنامه کمک گرفت، اساسنامه ای که حالا در اختیار بسیاری از دوستان شهرستانی قرار گرفته و بعضی ها با همین اساسنامه توانستند در شهرهای خود انجمن کاریکاتور تشکیل بدهند.

برخوردش همیشه صمیمی و بی ریا بود، در دوسالانه های نخستین کاریکاتور نقش موثری داشت، در ابتدای شکل گیری خانه هم با کمک او توانستیم اتفاقات خوبی را رقم بزنیم.

حالا اما، از اینکه برای همیشه مسعود مهرابی خوشرو که می توانستیم ساعتها با هم درباره هنر و کاریکاتور گپ بزنیم از میان ما رفته است ، خیلی دلتنگم، بیشتر از این بابت که او به سفری بی بازگشت رفت، امیدوارم روحش قرین رحمت واسعه الهی قرار گیرد. یادش گرامی...

سید مسعود شجاعی طباطبایی