نهمین نشست و میزگرد تخصصی «کارتون انقلابی و انقلاب کارتون» با موضوع بررسی سیر تطور کارتون انقلاب و جنگ تحمیلی در ایران از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۰ و ارائه کارتون‌های انقلاب، با حضور دکترحبیب الله صادقی نقاش، منتقد هنری و کاریکاتوریست، احمد عربانی کاریکاتوریست، پویانما، نویسنده و کارگردان، جواد علیزاده کاریکاتوریست، محسن نوری نجفی نقاش و کاریکاتوریست و کیارش زندی مدیرگروه انیمیشن دانشگاه سوره به صورت مجازی دردانشگاه سوره برگزار شد.
احمد عربانی در رابطه با کاریکاتور در دوران انقلاب گفت: اوضاع کاریکاتور تا سال ۵۶ خوب بوده و افرادی در این زمینه مشغول به کاربودند اما بعد از زمستان سال ۱۳۵۶ و سخنرانی گوته، ده شب شعر برگزارشد و همین اتفاق فضای هنر را به فضای سیاسی تغییر داد.
وی در ادامه افزود: کتاب‌هایی که تا آن زمان درلیست ممنوعه قرار داشت، به چاپ می‌رسید و در دسترس عموم قرار می‌گرفت و لیکن درسال ۵۷ به شکل‌های مختلف تغییرات احساس می‌شد و رفته‌رفته این تغییرات محسوس‌تر شد.
جواد علیزاده نیز در تکمیل این بحث خاطر نشان کرد: روزنامه کیهان در آن زمان بسیار مطرح بود و بسیاری از کاریکاتوریست‌های تازه‌کار خواهان چاپ آثار خود درآن روزنامه بودند.
عربانی در پاسخ به این سوال که آیا وظیفه کاریکاتوریست همراهی با جریان مردم و جامعه است گفت: وظیفه اصلی یک کارتون این است که همراه با مردم باشد و با خواسته‌های مردم در هرشرایط و زمانی کنجکاو شود و باید چراغ و راهنمای مردم باشد یک کاریکاتوریست فقط خط نمی‌کشد بلکه وظیفه دارد آگاهی بدهد و یک قدم جلوتر حرکت کند. او باید وظایف را گوشزد کند زیرا این از وظایف یک کاریکاتوریست است.
علیزاده در ادامه صبحت‌های عربانی اضافه کرد: کارتون‌های آن زمان گوینده اتفاق آن زمان است و مانند اسناد تاریخی عمل می‌کند و بهترین دوران برای کاریکاتور، زمان انقلاب بود که حرف دل مردم بود و تأثیرمتقابل داشت.
در ادامه این نشست تخصصی حبیب الله صادقی نیز، با بیان این‌که با گذشت ۴۳ سال از انقلاب، هنوز حوزه جدی در هنر اسلامی نداریم؛ خاطر نشان کرد: بخش تخصصی کاریکاتور نیازمند این است که نشانه‌شناسی کنیم؛ رابطه ادبیات، تصویرگری، تمثیل و روایاتی که تک‌تک این کاریکاتوریست‌های فداکار ما روایت کردند، باید در کتاب‌های‌مان ثبت شود. این آثار باید جایگزین کتاب‌های بتمن و غربی بشوند.
