احمد اکبرپور نویسنده ادبیات کودک و نوجوان، با اشاره به لزوم تعامل نویسنده ادبیات کودک و نوجوان با تصویرگرکتاب‌های کودک و نوجوان اظهار کرد: تصویرگری ایران به اعتبار جوایزی که ما درسطح دنیا می‌گیریم، وضعیت خوبی دارد، و شاید بعد از فیلم یکی از بهترین وضعیت‌ها را در عرصه هنر در این زمینه داریم؛ اما درخصوص ارتباط متن و تصویر هنوز به جایگاه خوب آن نرسیده‌ایم.
وی درباره چرایی این موضوع گفت: برای ارتباط متن و تصویر به تعامل نویسنده و تصویرگر نیاز است که این موضوع زمان‌بر است و پروسه تولید کتاب ممکن است مقداری طول بکشد. ما هنوز به آن جایگاه نرسیده‌ایم. از طرفی تصویرگر باید بداند این تعامل به نفعش است و نویسنده نیز این موضوع را درک کند که تصویر گر حق دارد دنیای ذهنی خودش در ارتباط با کتاب را به تصویر بکشد و او می‌تواند صرفا پیشنهادهایی بدهد و به تصویرگر کمک کند.
اکبرپورخاطرنشان کرد: قبل از این‌که ارتباط تصویرگر و نویسنده را داشته باشیم، هر دو طرف به آموزش نیاز دارند که این تعامل باید به چه شکل باشد، آیا قراراست کامل حق با نویسنده یا کامل حق با تصویرگرباشد و چگونه می‌توان تعادل ایجاد کرد و درعین حال خلاقیت تصویرگر را هم محدود نکرد. نویسنده تصویرگرنیست، متن را نوشته است و می‌تواند صرفا به نویسنده تصویرهای خوبی بدهد، اما درنهایت باید اجازه بدهد خلاقیت تصویرگر ظهورکند. با این‌که نویسنده و تصویرگر ارتباطی نداشته باشند، موافق نیستم، بلکه نویسنده حداقل باید پیشنهادهایش را ارائه بدهد و تصویرگر نیز آن‌ها را بشنود، در نهایت هم خلاقیت تصویرگر کارخود را انجام دهد.
نویسنده «کرم شلوارپوش» و «کنسرت‌های فیل بی‌جنبه» افزود: جدیدا برخی ناشران ازجمله طوطی و هوپا اجازه این تعامل را به نویسنده و تصویرگرمی‌دهند، اما ناشران سنتی به خاطر زمان‌بر بودن این اجازه را به آن‌ها نمی‌دهند. ازطرف دیگر، ما درباره حدود این تعامل آموزش ندیده‌ایم. یکی ازمهم‌ترین ورک‌شاپ‌هایی که باید برای ما بگذارند، نحوه تعامل تصویرگر و نویسنده است. ازطرفی ما به این تعامل نیازداریم و ازطرف دیگر، حق و حقوق خودمان و این را که حد تعامل باید چقدر باشد نمی‌دانیم.
اکبر پور درادامه به تأثیر مخربی که گرانی قیمت رنگ برکتاب‌های تصویری گذاشته اشاره کرد وخاطر نشان کرد : این گرانی باعث شده که ناشران دیگر از کتاب تصویری استقبال نکنند و بیشتر نویسندها هم سراغ رمان نوجوان رفته‌اند. این درحالی است که ما کتاب‌های تصویری را راحت‌تر می‌توانیم به زبان‌های دیگر ترجمه و چاپ کنیم اما کمتر سراغ آن رفته‌ایم.
این نویسنده همچنین درباره این‌که برخی معتقدند ضعف برخی ازمتن‌ها در پشت تصاویر زیبا پنهان می‌شود درحالی که متن‌ها ارزش ادبی چندانی ندارند، گفت: هردوحالت را داریم؛ زمانی متن قوی است و تصویرضعیف است و زمانی هم تصویرهای شاهکاری داریم که متن درخور و شایسته‌ای ندارد. فکرمی‌کنم این موضوع دوطرفه است. وی دراین باره افزود: گاهی تصویرگر تصویری می‌کشد که من ترجیح می‌دهم متن را عوض کنم، این اتفاق برایم افتاده و تجربه خوبی برای من بوده است. من کتابی به نام «من یک گوزن بودم» دارم که تصویرگر آن خانم «نرگس محمدی اول تصویرها را آماده کرده بود، حدود ۶۰ درصد کار، و بعد از من خواست برای این تصاویر متن بنویسم. این تجربه فوق‌العاده‌ای بود. می‌خواهم بگویم همیشه این‌طور نبوده که نویسنده بنویسد و تصویرگر تصویر بکشد.
