شماره پانزدهم تک برگ هفتگی مجله ی کارتون منتشر شد

پینوکیو بروسلی می شود!

عباس ناصری / شنیده بودم هر چیز خوب یا بدی که خیلی به آن فکر کنیم، آن خوبی یا بدی را تجربه خواهیم کرد؛ یا اگر چیزی یا شخصی را زیاد ببینیم یا با او زندگی کنیم، شبیه آن خواهیم شد. ما در ایران و احتمالاً بقیه در تمام جهان کودکی مان را با دیدن صدباره انیمیشن “پینوکیو” سپری کردیم. شاید از بس پینوکیو دیدیم که امروز روزگارمان شبیه او شده، با این فرق که پینوکیو در انتها رستگار شد و آینده ی ما در هاله ای از ابهام است. این روزها می شنویم جشنواره هایی که نه تنها به تعهداتشان عمل نمی کنند و پاسخگو نیستند، بلکه هنرمندان برگزیده را بلاک می کنند. شاید این دبیران همان “روباه مکار”ی هستند که با آب و تاب و رنگ و لعاب فراخوان های خود را منتشر می کنند، شبیه وعده ی کاشتن سکه های پینوکیو در زمین یا شهربازی رویایی برای او و دوباره شاید ما صاحبان سایت های خبری و رسانه ها که بدون تحقیق و راستی آزمایی فراخوان آنها را منتشر می کنیم همچون “گربه نره” شریک این دروغ ها هستیم (هرچند ما صاحبان سایت عمدتاً خود کارتونیست هستیم و در این جشنواره ها شرکت می کنیم، همین بلا سر ما هم می آید و همدردیم). ولی پینوکیویی که در آن قصه ی ایتالیایی فریب روباه مکار و گربه نره را می خورد، شانس حضور “فرشته مهربان” و “پدر ژپتو” را در کنارش داشت که عاقبت رستگار شد، ولی ما پینوکیوهای کارتونیست حتی توان گرفتن حقمان را از این بی اخلاقی ها و بدعهدی ها نداریم. کاش در کودکی همه حواسمان به پینوکیو نبود و کمی هم به فرشته مهربان و پدر ژپتو دقت می کردیم، تا امروز آنها نیز در سرنوشتمان حضور داشتند و یا حداقل کمی بیشتر فیلم های “بروسلی” را می دیدیم که روحیه مبارزی برای گرفتن حقمان پیدا می کردیم.

در نهایت ما باید متحد شویم، پینوکیو نباشیم  و بروسلی درون خود را در برابر این دروغ ها و بد عهدی ها بیدار کنیم.