« احمد میر هستم؛ در دانشگاه گرافیک خواندهام اما بعد از فارغالتحصیلی به عنوان طراح بکگراند و استوری برد آرتیست وارد حوزه انیمیشن شدم؛ بعد از چند سال تجربه در زمینههای مختلف انیمیشن به عنوان کاراکتر دیزاینر و تصویرساز با شرکتهای بازیسازی همکاری کردم و در نهایت جذب دنیای کمیک استریپ شدم و در حال حاضر نیز مشغول این کار هستم.
چند سال پیش که فیس بوک جذابیت زیادی داشت کارهایم را از طریق آن در اینترنت میگذاشتم که بعد از مدتی یک نویسنده فرانسوی به نام «ریچارد مارازانو» پیشنهاد کار برای پروژه زرتشت را به من داد؛ من هم پذیرفتم و کار را شروع کردم؛ اما بعد از اتمام پروژه به دلیل تحریمها نمی توانستم حقالزحمهام را بگیرم؛ بنابراین با همکاری شرکتی که با آن کار میکردم به فرانسه آمدم و کار را ادامه دادم .
اینجا موسسهای است که از هنرمندان کمیک استریپ حمایت میکنند؛ این موسسه به مدت یک سال آپارتمان رایگان در اختیار من گذاشت و اکنون هم در حدود سه سال است که به من آتلیه تقریبا رایگان دادهاند تا بتوانم کارم را ادامه دهم.
پروژه زرتشت سه تا کتاب است که کتاب اول چاپ و منتشر شده است و کتاب دوم هم تمام شده ولی هنوز به چاپ نرسیده و در سال جدید میلادی هم کتاب سوم را به انجام خواهم رساند.
این داستان، برداشت کاملا ازادی از زندگی زرتشت است که بیشتر درباره نبرد بین خیر و شر است. در این نبرد هر کدام از کاراکترها باید تصمیم بگیرند که برای کدام طرف خواهند جنگید اما تصمیمگیری به دلایلی پیچیده و سخت میشود و قهرمان داستان تلاش میکند که راههای دیگری مثل بی تفاوتی را برای زندگی انتخاب کند…؛ اما آیا بی تفاوتی می تواند در دراز مدت انتخاب امنی باشد ؟
کلیت داستان در واقع ترکیبی است از افسانهها و اسطورههای ایرانی با مفاهیم زرتشتی مثل اهورامزدا و انگره مینو.
ما در این داستان ضحاکی داریم که در کلیت با ضحاکی که ما میشناسیم مطابقت دارد ولی در جزییات یک شخصیت جدید است و همین طور کاراکترهایی در داستان است که در اسطورههای ایرانی وجود ندارند؛ داستان، برداشت آزاد، ترکیب، تلفیق و نو آوری در داستانهای قدیم ایرانی است و اینکه نویسنده به داستانهای ایرانی به شکل سنتی شون اکتفا نکرده برای من جذاب و خلاقانه است .
کمیک استریپ هنری است که در آن باید اندکی داستان گویی بدانی و کمی هم با سینما آشنایی داشته باشی و مقداری هم با تصویر سازی و طراحی کاراکترآشنا باشی. کمیک استریپ، رسانهای بسیار ارزان و فوقالعاده برای داستان گویی و انتقال ایده است. در این موسسه علاوه بر فرمهای شناخته شده داستانگویی، فعالان حقوق زنان و کودکان و انواع فعالان حقوق بشری از طریق این روش داستانگویی اقدام به آموزش مخاطبان خود می کنند.
روش کار من به این صورت است که ابتدا داستان مربوط به هر صفحهای که می خواهم کار کنم را می خوانم بعد تمام تصویرهایی که در ذهنم می آید را بر روی کاغذ می آورم ودر مرحله بعد اگر تصویری که مد نظرم است پیچیده باشد میگردم و مرجع مناسب را پیدا میکنم بعد اسکچ نسبتا نهایی را می زنم و در مرحله بعد طراحی را فاینال میکنم و بعد از اسکن در کامپیوتر رنگ میکنم، البته در مرحله اتود هم از کامپیوتر استفاده میکنم؛ کار من ترکیبی از کاغذ، مداد و دیجیتال است. »